සම්මතයට වඩා සොඳුරු වූ අසම්මතය

අදත් ඔන්න ඉතින් අප්සට් කවියක් ලියවුනා.. අප්සට් උනත් ඔන්න ඔහේ පබ්ලිෂ් කරලා දාන්න හිතුනා... මට කලින් මෙව්ව ගැන බ්ලොග් දැවැන්තයොත් ලියල තිබ්බනෙව මේතියෙන්නේ රාජ් ලියපු එකක්...මේන්න ලඟදි බ්ලොක් අතරට ආපු පොඩිපුතා ලියපු එකක්.. එව්වත් නිකමට වගේ කියවන්නකෝ

එසඳ ඒ මානවක තෙම
දෙවර්ගයක මල් දෙකක්
ලවන් වෙත ලංකර
සෙව්වේය ජීවිතය
මල් අතර වරින් වර

ඉන් එක මලක්
සම්මතයේ හිනිපෙත්තේ වූ අතර
අනෙක් මල
අසම්මතයේ අනන්තයේ විය

සම්මතයේ මලෙහි සෑම විටකම
සතුට අවසන දුකක්ද
සැහැල්ලුව අවසන බරක්ද
විඳීම අවසන විඳවීමක්ද
ආශ්වාදය අවසන කළකිරීමක්ද විය

අසම්මතයේ මල සැම විටම
ජීවිතයට සතුට  සැහැල්ලුව එකතු කොට
සඳ තරු අතරින් ආශ්වාදයේ අනන්තයට
රැගෙන ගිය සඳ
ඔහුට වචනයේ පරිසමාප්තියෙන්ම
සැනසුමක් විය

සීතළ පිණිබිඳක් බඳු වූ
සම්මතයේ මල
සිත ගිණි තැබූ අයුරුත්
කෙළවර ගිණිගැනුනු
අසම්මතයේ මල
හිතේ ගිණි නිවූ අයුරුත් සිහිකර

සිනහ විය හෙතම
අඩවන් නෙතු පියන් මෘදුව එකතුකොට
තවත් සුදුපැහැති දුම් වලල්ලක්
අහසට විසිකොට



ප.ලි.ල



අර උඩ ලින්ක් දෙකක් දුන්නේ බනිනවනම් ඒගොල්ලන්ටත් එක්කම බනින්න ඈ මට විතරක් එපා :P