අමුතු කවියක්

මාසෙකට විතර කලින් මව්බිම පත්තරේ තිබ්බ ලිපියක් කියවද්දි මට කරුණාරත්න දිව්ල්ගනේ මහතා ගායනා කරන ගහක මල්පිපිලා තිබෙන්නේ ගීතය මතක් උනා.. ඉතින් ඒ සින්දුවේ තාලෙට ගැලපෙන්න අර කියවපු ලිපියෙ අදහසට ටිකක් විතර ලඟින් යන විදියෙ කවියක් ලිව්වා.. ඇත්තටම ලිව්ව නෙවෙයි ලියඋනා..

මේ පහලින් තියෙන්නේ ඒ කවිය

ගසක පිපි මල් නොදුටු බඹරුන්
ලොවේ කොතරම් නම්
නුඹේ දසුනින් මැවෙන සිතුවිලි
මගෙ සිතට මනරම්

කිමද බිය ඔතරම්

විසුල විල්තෙර නිසල දියමත
දිලෙයි සුදු සඳ කැන්
සඳේ සිසිලස හිරුට විතරද
විලට ඇයි තහනම්

විසල් ගිරි කුළු සිඹින සුලඟට
පව්ව සිත නැතිනම්
පව්ව සිත බැඳි දූලි බිඳකට

කිමද මේ ගැරහුම්

කුසඟ පත් ඇති පතොක් ගසකට
වැස්ස අමිහිරිනම්
සැඩති හිරුහා පෙමෙන් බැදුමට
ලොවෙන් නෑ තහනම්

ලොවට නොදැනෙන මගෙ සිතුවිලි
මටම සොඳුරුයි නම්
කාටවත් නැති ලොවේ කාටත්
රිදුනේ ඇයි මෙතරම්

හේතුවක් නොදනිම්
එයින් නැත මට කම්

ආදරෙයි හැමකල්
 

කාට හරි තේරෙනව හොරයි වගේනම් මට මූණුපොතේ  මැසේජ් එකක් දාන්න මම අර ලිපියේ ලින්ක් එක දෙන්නම්..මීගොඩයා

කාරුණික ඉල්ලීමයි
සෑම කවියක් තුලම කවියා ජීවත් නොවන බැබින් කවිය තුල කවියා නොසොයන්න

 මේ සින්දුවත් අහන්නකෝ

බොහොම පිං ආයුබෝං මීගොඩයගෙ අහ ගොඩවැදුනට,,, මතක හිටින්න මොනා හරි කොටලම හියානං තමා හොඳ,,, නැතත් අපනාපයක් නෑ ඕං