වීරයෙක් කියන්නෙ තවත් එක ඉත්තෙකුටදාම්පෙතක ඉදිරිපස පේළියට ගැලපෙනඔටුන්නක් පෙන්නමින් රැගෙනයන අතරමඟබිල්ලක් ලෙසින් හිසදෙන්න නියමිත සංග කියන්නෙත් ලෝ දිනූ වීරයෙක්තාම මේ කෙළිය ගැන නොදන්නා හාදයෙක්සකසාවි බාගන්න එක්වෙලා පිඹුරුපත්පවසාවි පොදුවෙන්න, ඒක ඇඹරූ ඇමක්පොදුවෙලා පොරවෙලා දිනනවද කොටසක්ඉන්න හැටියට ඉඳන් දිනනවද මුළු රටක් තීරනේ උඹ අතේ උඹ අපිට ලෝකයක් කල්පනාවෙන් සංගො ඉස්සරහ, හතරමං හන්දියක් ...
මහින්ද ප්‍රසාද් මස් ඉඹුල මහතාගේ සෙංකොට්ටං නවකථාව ඇසුරින් උපන්නකි මොනර මූසල හැඩුම් මැද්දේඅනගිහාමිගෙ හිනා සද්දේපැසුළුයම නිදි නොමැති හීනෙදිඋඹේ හිත තලනවද පොඩිනෝපළු වීර ගස් අතැ'ර වැටිමාර ගස්වලත් එති එතී උඩට යන වැල් තියන හින්දා නම්බුවගේ කේඬෑරී දේහයපෙනුනෙ උත්තුංගවද පොඩිනෝදනවටක් දියබැසන් කිළිටි උලනා කලටඇලේ දියබුංකෙළින පුතාගේ මුහුණුවරඅනගිහාමිගේ මූණ එක්කල හිතෙන් උඹ කීවරක් සැසඳුවද පොඩිනෝහපකරපු කටු පවා තළුමරා ලෙවකන්න සුනඛයින් මාවතේ ඉවකරන...
හේමන්තයද අවසන එළඹෙන සිසිලනයක සීතලෙන් ගල්ගැසී මියයන්න අවැසිය හිතවත ඒකපර්ශවීය ප්‍රේමය ළය තුරුළටම ගෙන මෙතුවක් අප්‍රකාශිත සිසිළනය කෙලවර වසන්තයේ සුපුෂ්පිතයට නියමිත චෙරිමලකට ආත්මය අරෝපනය කොට බලාහිඳිමුද? පරාගනය වනතෙක් ඔය ඹබරතුඩු පහසට ලොල්ව අකැපනිසා මුකුළිතයට ආසන්න ඇට්ටේරියා මලකට තුරුණු උණුසුම් බඹර චුම්බන උයනක නොවී වනගුල්මයක සීතල දියදහරකට ලං ලංව විකසිත වීනම්, හැකිවෙයි පරඬැල් ඇට්ටේරියාවටද උණුසුමක් විඳගන්න ඹබර චුම්බනයක හිතවත...
වත්තේ කොනට වෙන්න ඉන්දපු රෝස ගහේ හා හා පුරා කියල මලක් පිපිලා. ලස්සනයිනම් තමයි ඒත් ඉතින් පින්තූර පත්තරවල තියෙන එව්වතරම් ලස්සන නෑ. ඇරත් මේ කොළඹ ගිණිකූටකේ සාරෙට රෝසමල් පිපෙන්නේ කොහොමෙයි හරියට පෝරක්, වතුරක් වැටෙන්නැතුව. මං වත්තේ මැදට වෙන්න තියන කනාටු පොල්ගහට හේත්තුවෙලා බලාන් උන්නේ මලවටේ කැරකෙන සමනලය දිහා. ඌ නිකන් රෝසමල වටේ කැරකෙන්නේ මල ඌටම අයිතියි වගේ. මල්...
මේ බ්ලොග් කඩමාලේ කථා නෑ කවි විතරයි කියල නාහෙන් ඇඬන් උන් ගැන හටගත් පහන් සංවේගය උදෙසාම තබන සටහනක් මේක...කථා නායිකාව තමා අපේ අයියගේ දූ පැටියා.... වයස අවුරුදු 6යි.. සිද්දිය උනේ දෙතුන් දොහකට කලින්මීගොඩය කියන්නේත් ඉතින් නින්ද කියන දේ සත පහකට ගනන් ගන්නේ නැති කාර්ය සූර පුත්තරය හින්දා කොහොමත් නැගිටින්නේ වැඩට යන්න ඔන්න මෙන්න කියල තමා...කොහොම හරි මං කොල්ල...
සුමිහිරි ගීතිකා කියන කොවුලන්ට බිත්තර දාන්න ඇහැකිනම් කපුටු කූඩුවක කපුටන්ගේ ආදරණීයම ඇරයුමැ'තිව යන්න තහනම් ඇයි කපුටු කූඩුවක විසුමට සුළලිතමය ගීත ගයමින් රැඟුම් රඟනවා මිසක කොවුල් සනුහරේ එකෙක්වත් හිතන්නෑ හෙටක් ගැන වල්වැදීගිය පන්සලක්, පැටව් ඉන්න පාසලක් දැක්කමපියාපතක් දෙකක් දීල උන් සතුටු කලත් එකෙක් ඉඳහිට කළ සුගතියක් නෑ කොවුල් පරපුරේ පැවැත්මට දිනෙන් දින වඳවෙන ජාතියක් එක්ක ලගිනාව වෙනුවටයස ඉසුරු ඇතිව...
උඳුල සඳ නිවි අඳුරු අහසක්හිතළුවක් නොව සුලභ දසුනක් හුරුපුරුදු මුත් අපට ඒ රැය ( චන්ද්‍රග්‍රහණය )සඳටනම් බිහිසුණුම දවසක්සෝදුපත් පිහි ගෙලට තදකොටගිරිය පුප්ප අඩිය හප්පා ඉල්ලනා විට රාහු පතිවතසඳට කල හැකි යම් දෙයක් වෙදසූවිසාල මේ අහස් පැක්ට්‍රියේදහක් සඳවල් අතර දිදුලනඅළුත පෑයූ ලපටි පුන්සඳවීය රාහුගෙ අළුත් දඩයමනොමින් වීරිය කරන රාහුටසැපකි සැඟවුම සඳක් පැයකට ඒත් මහතුනි සඳක් යනු මේ විශ්වයේ නිකැලැල්ම...
බිලී කොකුවල අමුණලා දෙන පණුවෙකුගේ මලකුණක් දැක්කම කලින් දැනගත් සියළු පාඩම් මතක නැතිවෙයි මසුන් රැලටම රැවුල් දික්වුනු රතු ගුරාමින් කලත් විස්තර දැල්, උගුල්, ඇම රොත්ත ගානෙම ඇමට අසුවෙයි කරුණු කී රතු එවුන් එක්කම පාසි ගල්මල් ගුහා අස්සේ විමසනා ලෙස දුරට පෙනුනට කන්න කිසිවක් තිබෙනවාදැයි පමණි බැලුවේ කුසේ ගින්නට රවුම් කැරකී බල්ටි ගසමින් නොයෙක සංදර්ශනේ පෑවට රැල්ල යන පැත්තටම...
පපුතුරේ උන් බිළිඳු ඉඳුවරහඬනු දැක ඉවසන්න බැරි තැනපැල්පතක උන් විශාකාවක්බැස්ස රෑ මරදානේ පාරටසල්ලාල රෑ හුළඟ මොණරකොළ ගෙන පැමිණකිතිකවා සියොළඟම අදියි ඇඳ සිටි සාය පහලටකිරි පිරී රිදුම් දෙන පයෝධර අතින් ගෙනබවුන් වැඩුවා විශාකවක් සයනයක උඩුකුරුව වැතිරුණමිගාර තවම හිරගෙදර දානවා ඇති ගල් බෝරයායුතුව ඇත වැලිකඩ බතක් බැඳගෙන හෙට පාන්දරආරාම පුජා පාරමිතාව හිතේ මුල්ලකට ගුලිකරකාසි අහුලයි රෑ පුරාවට ජීවිතය කඳුලට උකස්කර...
පුවතක් අද සිට විදුලි බිල කරන බව මහජන උපයෝගිතා කොමිසන් සභාවේ සභාපති ආචාර්ය xxx xxx ඊයේ පැවති මාධ්‍යසාකච්ඡාවකදී පැවසීය. ඒකක 60ට අඩු පාරිබෝගිකයන්ට කිසිදු ගාස්තු වැඩිවීමක් නැත ප්‍රිය සොඳුර ගර්ජනී, මහ කැලේ මුළු ඇමති පිරිවර ඒකත් ඡන්දයෙන් සම්මත අලුත් අනපනත මෙන්න දොස් වෙතොත් පවසන්න "කලින් නියමකල පරිද්දෙන් දිනකට එකාබගින් ස්ව්ච්චාවෙන් පැමින බිලිවිය යුතුයි සිංහ ලෙනවෙත" අපූරුයි කේසර අපූර්යි...
ඔන්න දුවේ පුතේ අදත් ඔයාල එකතුවෙන්න යුගයේ ජනප්‍රියම දේශක මීගොඩයා සර් ඔබවෙත ගෙන එන හින්දි පාඩමත් සමග. පහුගිය පන්තිවලට සහභාගිනොවුනු දූලාපුතාලා ඉන්නවනම් පහත ලින්ක් දෙකෙන් ගිහින් ඒ පාඩම් ටික කියවල එන්න. මම හින්දි ඉගැන්වීමට උපන්නෙමි 1 මම හින්දි ඉගැන්වීමට උපන්නෙමි 2 අදත් අපි එදිනේදා අපිට ඇහෙන වක්‍ය ඛණ්ඩ හා ගීත කොටස්වල තේරුම විමසා බලමු Graphics credited to...
පොවා ඩීසල් මදින් මත් කළතුමුල බල නාලාගිරීතලා පොඩිකළ කඩොල් යායක්යකඩ දෙපයට පෑගුණීමුනින් වැතිරී බදා මිහිලයදුක කියන උත්තුංග දේහිතමහා වෘක්ෂෙක දෙපා පාමුලතියුණු දත් ඇති විදුලි කියතක්සපා කෑ දත් ලකුණකීවල් නැසූ වස විස එකතු වීමහත් වෙහෙසින් හුස්ම අරගෙනහෙමි හෙමින් පහලට ගලා ගොස්සමුදුරට ගතු කියා හඬනාකිළිටි සළු ඇඳි ගඟුලකී උහුල ගන්නට බැරිම තැන දුකසොබා දහමේ දූත පිරිවරකොටුව පාමුල විසල් පවුරකහස්තද්වාරිත අක්ෂරයකින්දල්ව තිබුනා...
තිඹිරිගෙය එක ලෙසට සටහන්එකම කුලයක එකට අප හුන්එදා පෙර දවසේ.... සොහොයුරන් වන් වූඒත් අද නුඹ ලොවක් පුද ලදපිළිරුවකි අභිමන්නුඹට පුදදෙන දනන් යන එනපියපෙලක නිති පයටන් පෑගෙනකලුගලක් වී මා... අවමාන මැද ජීවිතය ගෙවනාකිමද අයියණ්ඩී ..මේ නුහුරු අරුමේපූරුවේ කල පින් මට මදිද මන්දා...තිඹිරිගෙය එක ලෙසට සටහන්එකම කුලයක එකට අප හුන්එදා පෙර දවසේ.... සොහොයුරන් වන් වූ**** යකුළු පහරින් තැලී පොඩිවීයවුල් පහරින් හැඩ...
කඳුළු කැට කැට තබා උගසට නොරටියන්ගේ දෙපා පාමුල සිහින විකුණා සිනහ ඇහිලූ අඳුරු යුග යුග නිමා කරමින සිහින සුව සිත් අතර රැඳවූ මගේ පැල්පත මගේ සයනය හැබෑවට නිදි සුව විඳින්නට v v v v v v v v v v v v v v v v මම ගෙදර එනවෝ ... එනවෝ... එනවෝ... එනවෝ... එනවෝ ...
සිඳීයන තෙල් නොමින් බී සොඳදඟකරයි වේගෙන් පහන් සිලවැටී ගිණිකන දඟපාන වටබලන් පළගැටියෙකුගෙ ඉරණමකලින් වෙන්කල අඳුරු කුටියකරෝස ඇතිරූ සුමුදු යහනකමුදාහල මුහුළැසද වින්දාප්‍රේමයක් පැතු ලොව්තුරා සුවදියත ජීවෙට ඌල පාදනප්‍රේම ස්වරයෙන් මන්මුලා කලකොයිතරම් මිහිරියිද සවනටමියෙන පළගැටියෙකුගෙ ගීතය...
කප්පරක් දන දුක අසාගෙනදන්න දා සිට පාර අයිනකමහා කරුණා සිසිළ විහිදාවැඩ විසූ බෝ සමිඳු අවසරදිවෙන මාවත විසල් කෙරුමටසැප පහසු ලෙස ගමන් යන්නටබැරි නිසා අපෙ මැති තුමන්ලටඔබට ඉඩ නෑ මෙතන ඉන්නටඑපා මා හා උරණ වන්නටමෙයයි මාගේ රාජකාරියකරන්නට වෙන දෙයක් නෑ මටසභාවෙන් ඇත නියත විවරණ ප.ලි. මේ තියෙන්නේ මහරගම බෝධියේ චායාරූපයක්.. ගූගල් කරල හොයාගත්තෙ.. තාම කවුරුවත් ඒ ගහ කපන්න...
කන්ද උඩ සිට යනෙන හැමතැනකරතියන් ආ එකම හීනයරඳවලා ගඟ, මෝයකට ළඟබිළිඋනා හිස නවා මුහුදට දිය පොදක් ගත් එකම කුඹුරක් සිසිල අරගත් සුළං රැල්ලක් ඇහුවේ නෑ මොහොතකට ලංවීමේ තරම් දුර එන්න කරුණක් **** ගඟක ඉරනම වෙනත් මානයකින් අතට අතදී මෝයකට ලඟමිත්‍රශීලී ලෙසින් උන්නටඅද ඉදන් සිදුවේවි ගඟුලටපිළිපදින්නට මුහුදෙ අණසක ...
මහා කරුණා නෙත් විදාලාබලන අවුකන සමිඳු පිටුපස කියා හැඬුවා උඹේ මලගමතැලී පොඩිවී ගියපු හබරලවැදුණු වෙඩිපහරකින් කලබලදුවන විට නුඹ පස්ස නොබලමවැටෙන ලේ බිඳු සෙමින් පිස්සෙත්අන්න ඒ මං කියපු හබරලවැටී සඳකඩ පහණ අසලමකෑ ගගා මර හඬ දෙවද්දිමකපා වෙන්කල මස් වැදලි හැමඔතා දුන්නෙත් මිතුරු හබරල හබරල ...
තුන්පත් රෑනක සිහිනය සැමදාසිහින වැලක් වී සිත රැන්දූසිහිනෙන් ගෑ මුදු රන් කිරි සුවඳකසීතල මුවගට සිරි කැන්දූ විල්තෙර විකසිත සියපත් මල මතහෙමින් හෙමින් චුම්බන රැන්දූසියපත දියඹට නෑකම් නැති බවසුළඟත් දියඹට නිති හැන්ඟූ දියවර හඬවා පැවසූ රහසක්හදවත කොනකට ගිනි දැල්වූහතර හිනා මැද කඳුලැලි වෑහෙනවිළිබර නෙත් ලෝකෙන් හැන්ඟූ "ඇත් පුතුන් වඩිනකන් හිත හීන දකිනවා"කවිය පෝස්ට් කරද්දි මම පොරොන්දු උනානේ මේකේ...
දහසක් පියමන් සලකුණු වී ඇතිඅහසක් උසකට සිතුවිළි පොදි බැඳිකාත් කවුරුවත් නිම්හිම් දන්නැතිඅතිර වූ නැවතුම් දනව්වක් සත්‍ය ප්‍රේමී බෘන්ගයන්ටත්කෲර රාගී සළෙලුවන්ටත්නුරාවෙන් මත්වී රගන්නටතනා ඇති එක වේදිකාවක්ගන්ධ වර්ණිත පුෂ්පයන්ටත්කිඩාරම් බාඳුරාවන්ටත්සුපිෂ්පිත වී සිනාසෙන්නටසුරං නිමකල රම්‍ය උයනක්සත්‍යයේ ද්වාරයට පිටු පෑඅවිද්‍යාවේ තිමිර සළු ඇඳිබිහිදොරක් නැති හැරවුමක් නැතිසසර කතරක අතරමං අපි ...
අද මේ ලියන්න යන්නේ මීගොඩයා කාලෙකට කලින් අම්බලම කවි ගෲප් එකේදී... ඉතාලියේ ඉන්න හිපෝවෙක් වගේ තඩි සයිස් යාළුවෙකුට ලියපු වස් කවියක් ... බලන්න හොඳද කියලා බරණ සූසැට පැළඳ නිරතුරු ගුරුළු අසුනෙහි වෙසෙන සසොඹනබලා මාහට කරන අණ වින හිපෝ තඩියා අළු කරණු මැන කළඹලා නිල් අහස් ඝර්භය යවා සුළඟක් ඉතාලිය වෙත ඇලවෙනා මහ කුළුණ සොලවා ඇදහෙලනු මැන උගේ හිසමත...
දහසක් තරුනෙත් මොහොතක් රවටාසුළඟක් රහසක් කියනු නියාඇවිළු ගින්නක් හිරු සඳු අළුකරසත් සමුදුර තෙක් පැතිර ගියා දෙසිතක් අවුරා මතුවූ කුකුසක්සෙනෙහස දෙදරා ඉවුරු අරාදෑඟිළි අතරින් ගිලිහුන බැඳුමන්හදවත් දුරකට අරන් ගියා සැකයෙන් විරසක දැවෙනා හදවත්පිරියම් කරනට සඳුන් උලාතුරුහිස් අතරින් මේඝලතාවන්කඳුලක සීතල අරන් ගියා හදවත අකලට පීදුණු පිළිලයසැතකින් ගලවා ඉවත හෙලාකවුළු පියන් හැර නා මල් සුවඳටලතවෙන හදවත් හිඳියි බලා...
ඔන්න මීගොඩයට හිතුනා කවි කතන්දර ( වගේ එව්ව ) ලියන එක පැත්තකින් තියල පොඩි අත් බෙහෙත් දෙකක් කියල දෙන්නහුහ් ඔන්න් එහෙනම් මීගොඩයා වෙදකමටත් අතගැහුවා.... මහවෙදනා මාමා එහෙම මාත් එක්ක අමනාප වෙනව නෙවෙයි ඕංමේ කියන්න යන්නේ මීගොඩයට හැදිච්ච ලෙඩට අත් බෙහෙත් වලින් ගොඩ ගිය හැටි කොයි කාරුත් දන්නවනේ මීගොඩය ඉන්න ඩුබායි රටේ මේ කාලේ තරමක් සීත දේෂගුණයක් තියෙන්නේ.. මේ...
මේක හොයල දීපු හිතුවක්කාරිට හුඟක් ස්තුතියි හමගියපු ඩෙනිමක් ඇඳගෙනරබර් කටු දෙකක් දාගෙනපීරපු නැති කොණ්ඩෙත් වනාගෙනමම පාරේ යද්දිඇහුවොත් මොකෙක් හරි එකෙක් මොකෝ බං මේ උඹේ හැටි කියලා කියනව මං ගත් කටටම උගේ මූනටමමම දැං රැඩිකල් බං කියලා අන්න එහෙමයි මමලෝකේ පීරල දාගත්තමැස්සෙක්වත් වගපු නැයිමගේ කෑල්ලටසල්ලි ඉතුරුකරගෙන ඉරිද හවසටපොප්කෝන් අරන් දෙන්නේ දන්නව මං ඉන්තේරුවෙන්මමේ රැඩිකල් වැඩිකල්අල්ලල යන්නේ නැති...
නෙළුම් මල් සොඬින් අරගෙන සිහිනයේ වෙලී සයනෙටඇත් පුතුන් වඩිනකන් හිත හීන දකිනවා.... කිරිසුවඳ හිතින් විඳ අතගාමින් හිස් කුස සුසුම් හෙලනවා.... සෝ බර සුසුම් හෙලනවා.... ස්නේහයේ අරුත පැවසුව ලවන් පත් වලින් වෑහෙනරළු වදන් සවන් හරහා හදට එබෙනවා....දෙතොල් සිඹ එදා සැනසුව ආදරේ අරුම සිහිකර කඳුළු සලනවා.... තුන්යම කඳුළු සලනවා.... මල්පිපී සුවඳ දෙනමුත් ඵල නොමැති සිහිල් තුරුහිසඅයාලේ දුවන හුලඟක් හොරෙන් සිඹිනවා.......
නිව්වඩු සිකුරාදා උදේ කරන්න දෙයක් තිබ්බෙ නෑ.. එලීනා අද දවල් ඩියුටි.. මම අරමුනක් නැතිව ඔහේ ඇවිද්ද.. හිත හෝන්දුමාන්දු වෙලා.. මේ වෙන්නෙ මොනවද කරන්න ඕනේ මොනවද හැමදේම බොඳවෙච්ච හීන වගේ.. කිසිම දෙයක් පැහැදිළි නෑ.. ඔද්දල් වෙච්ච සිතුවිළිත් එක්ක නගරේ විශාල ගොඩ නැගිලි අස්සෙන් ඇවිදගෙන ඇවිදගෙන මම මගේ පුංචි කාමරයට ඇවිල්ල මටත් නොදැනිම... අල්මරියට හයි කරපු කණ්නාඩියෙන් දැක්ක මූනේ පිළිවෙලක්...
